Benim İstanbul'umda Sen Varsın

benim İstanbul'umda sen varsın
yürüdüğüm şu caddelerde
genzimi yakan egzost nefeslerinde
işyerimin mermer basamakları
servisimden inip koştuğum yuvamda
yuvamda, odamın en küçük noktalarında
emanet teybimden gelen nağmelerde
sımsıkı sarılıp seni anlattığım şu defter,
canım kalemimden yazılan her kelimede.
seni yaşıyorum hiç gelmediğin İstanbul'umda
cevapsız kalan tüm çağrılarımda
uykumu bölen senli rüyalarımda
başımı koyduğum acizane yastığım
yastığıma baş koyan yalnız varlığımla.
sus söyleme,
acıtma canımı ya dilda,
hayır hayır sen varsın buralarda
bırak böyle bileyim tesellime gam verme
İstanbul'um
yedi tepeli şehrim ve sen
varsınız işte olduğum her mekanda.

26.08.2001 00:21