Benim İntiharım... Şiiri - Derya Karakoy ...

Acemi sevdam benim,
Ürkek yürekli kıvılcımım,
Sağnak yağmurlarla düştün göz kapaklarımdan yüreğime.
Hep eksik olan ilk dizeydin şiirlerimde.
Ve oynamak için aradığım son misketim.
Açılmayan tek kapı,
Yahut düğümlenen son lokma,
Genziğimden yakarak inen,bir yudum çay...
Çerkez güzelim benim,,
Güz kadar donuk,
İçini kavuran buz tanem.
Ah!
Ben hangi yollara başvuram...
Yer mi, gök mü?
Nereye savrulam?
Bir batıp bir çıkarken semaya
Tutsak etseydim ya gözlerime.
İnci taneler gibi saçıldığında
Her parçana bir ömür harcasaydım ya.
Sustuğun o uzun gecelerde
Yıksaydım ya duvarları üzerime.
Dört bir yanımızı bahar etseydim ya
Sen inerken nisan yağmurlarıyla....
Gün değmemiş ay çiçeğim,
Boynunu bana dayardın
Geceleri açardın yüzüme
Tanelerini dökerdin avuçlarıma
Akıtırdın kanını damarlarıma
İçimde yeşermekti inadın
Yaşamım senin yaşamın
Çözdüm kayboluşunun sırrını
Seni bulmak demek
Benim intiharım...