Verilen nimetlere nasıl da çok nankörüm
Halbuki şu toprak, su, hava benim içindir
Kalbime cimri iken nefsime hep bonkörüm
İman gücü denilen deva benim içindir
Çok yürek yaktım ama gönül almayı bilmem
Mazlumdan habersizim kapı çalmayı bilmem
İnayette bulunup dostça kalmayı bilmem
Korkarım ki ömürlük heba benim içindir
Kendi nefsime bile artık geçmiyor sözüm
Günaha meyilliyim sanki kötülük çözüm
Gerçeği hep dışladı kahrolası kalp gözüm
Cennet ve cehennemlik çaba benim içindir
Giderek coşup durdu içimdeki vesvese
Kulak vermedim işte vicdanımdaki sese
Tutsak olup giderken her dünyalık hevese
Gönlüme bulaşan o veba benim içindir
Kendimi hiç sorguya çekmek gelmez içimden
Kaçmadım ki bir türlü yanlış olan seçimden
Ölüm unutulsa da çok kez benim açımdan
Ahretteki en kutlu dava benim içindir
Murat Gökçe Karsî
01.10.2018
Kayıt Tarihi : 5.1.2019 22:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!