Benim İçin Üzülme Şiiri - Hamit Atay

Benim İçin Üzülme

Benim için üzülme,
Bir yanım hep sendeydi zaten…
Göz göze gelmesek de yıllardır,
Kalbim sana dönüktü,
Sen duymasaydın da
Ben hep seni söyledim içimden.

Benim için üzülme,
Yalnızlık bana çoktan alıştı.
Her gece bir boşluğa sarıldım,
Adını mırıldanarak uyudum,
Bir düş gibi geçti senli günler,
Gözümde tüterken
Bir masalın yarım kalan cümlesi oldun.

Benim için üzülme,
Sana dair ne varsa kutsal bildim.
Sustum, sustum,
En çok da senin için sustum.
Çünkü bilirdim;
Sana dokunan kelime
Yaralardı seni…
Benim için üzülme,
Ben senin acıyan yanın olmayayım.

Bir sokak lambası kadar yalnız,
Bir sonbahar yaprağı kadar kırılgan oldum.
Ama yine de
Her düşüşümde sana kalktım.
Seninle büyüdü hayalim,
Seninle sustu içimdeki çocuk…

Benim için üzülme,
Zaten alışığım gidişlere.
Senin adını içimde saklar,
Kimselere söylemem.
Bil ki bu yürek
Seni senden bile çok sevmeyi bildi,
Ama ses etmedi…

Bir gün dönersen,
Ben yine buradayım belki,
Belki başka bir isimle,
Belki başka bir şehirde.
Ama yüreğimde aynı sevda,
Aynı dua ile beklerim seni.

Ama şimdi…
Benim için üzülme.
Çünkü ben,
Senin mutlu olmanı isteyecek kadar
Gerçekten sevdim seni.
Şiir Hamit Atay