Bir tren geçiyordu
Ankara tren garından
soguk rüzgarı vuruyordu
mavileşmiş üşümüş suratlara
inceden bir türkü gibi
toplayıp bütün hışmını
saldırdı geride kalan yüreklere
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim