Dosta yakınım, düşmana ırak
Beni öldürür, bende ki merak
Belki bu mezar, bana son durak
Herkes bana öldü diyormuş.
Kimse acıyıp sevmesin beni
Deşmesin yaramı, eski ve yeni
Neredeler eşim, kızlarım hani.
Herkes bana öldü diyormuş.
Dostlarım, bana niye küstüler
Selamı sabahı, niye kestiler.
Üstüme çöktü kırık testiler
Herkes bana öldü diyormuş.
Ne derde derman, ne gözüme fer
Cahil dostluğu, düşmandan beter
Kalmadı mecalim, yoruldum yeter.
Herkes bana öldü diyormuş.
Ölmeden beni kabre, koymuşlar.
“Kabir mahkûmu” diye duymuşlar.
Kabirden sıcak, şu dar koğuşlar.
Herkes bana öldü diyormuş.
Huzur hayatı sevmeye değer.
Tekrar dünyaya, gelirsem eğer.
Zalime dostluk, zulümmüş meğer.
Herkes bana öldü diyormuş.
2014
Kayıt Tarihi : 30.12.2014 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şarkı sözü amaçlı kaleme alınmıştır.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/30/benim-icin-herkes-oldu-diyormus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!