Uçsuz, bucaksız
Kenarları akasya ağaçları ile bezenmiş,
Bir yol değildi hayat bizim için.
Seyrederken hayatın güzergahında,
Gün geldi anlamadık nasıl geçti zaman,
Serinlikler eserdi yüreğimizde,
Sefasını sürdük yaşamın bitmeyecek gibi.
Gün oldu geçmek bilmedi zaman,
Hayatın engelli yollarında,
Hüsrana uğradı,
Bir dost sıcaklığı bulmadık,
Buz tuttu kalbimiz.
Vakit tamam derken,
Düşlerden,
Hülyalardan,
Geriye baki hüzünler kaldı….
13.01.2012
Sabri CeyhanKayıt Tarihi : 13.1.2012 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)