Bugün bir karanlığa uyandım yine.
Sabah olduğunu saatimden duydum.
Güneşin şeklini ilk annemden,
Işığını babamdan öğrenmiştim.
Gündüz olunca;
Bembeyaz bir aydınlık kaplarmış yeryüzünü.
Hoş, beyazın nasıl olduğunu da bilmiyorum ya.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta