Benim hüznüm senin yüzün değimli

senli ömrüm başlayalı bende,
şiir kitaplarımın sayfalarını okumam için
defne yaprağı açar oldu şewe...
bir gece bekçisidir hasret,
ellerini bağlayan yüreğimin
gün ışıyana dek gözlerinde...
yüreğim güneşisin,
göğsün dağlarından doğan,
güne değen yerinden öperim yüreğinin...
açık kalacak yaram acının seğiren derisinde
yüreğim daralıp darda kalacak,
eksilen ayın perdesinde...
kavuşmamızla dinecek yokluğunun uğultusu...
eksikliğimi kendimden fazla yaşar oldum
benim hüznüm senin yüzün değil mi
bir hüznü gidiyoruz eksiliğimde
di gah gel tamla...
çözülsün düğümleri nefesimin
gölgesisin gövdemin...
karanlığın göğsünde, solumda uyuyan gece
iştahını biliyor
yaralı aşklarımdan doğup,
ağzını silmeye acımla
anladım ve
ayrılıklardan yüreğime diktiğim
deli gömleğimi yaktım...
gençliğimin külüyle yollarımı örttüm
gitmeleri tastamam ezberledim
sende yarına taşınmaya,
kalmaya geldim şewe...