Benim Hikâyem Bursa’da Başlar

Benim hikâyem Bursa’da başlar.
Kaderin dizdiği gizli taşlar.
Âtî resmini çizen nakkaşlar.
Bir rüyâ için dökülen yaşlar.
Benim hikâyem Bursa’da başlar.

Ulu Câmi, sihirli şadırvan.
Sanki tarihtir oluktan akan.
Ezanla durur zaman ve mekân.
Kuşlar ve çınar, kadim yoldaşlar.
Benim hikâyem Bursa’da başlar.

Emir Sultân bir mânevi kalkan.
Çini, su ve mermer, cennet kokan.
Ve Yeşil Türbede sessizce yatan,
Ecdâda edebten adım yavaşlar.
Benim hikâyem Bursa’da başlar.

Bir kenz-i mahfî Hüdâvendigâr.
Şehit Sultân Murat’tan yâdigâr.
Kaçıp kaçıp sığındığım nigâr.
Bahçede güller bana sırdaşlar.
Benim hikâyem Bursa’da başlar.

Nilüfer, firûze bir gerdanlık.
Ovada mânâya akan aydınlık.
Gâye-i hayâl, altın fidanlık.
Fetih kokulu, ipek kumaşlar.
Benim hikâyem Bursa’da başlar.

Uludağ bir rampaydı semâya.
Kitaplar; Nûr’dan, kudsî bir maya.
Tabiat döner harf-i mânâya,
Melek misâli o arkadaşlar.
Benim hikâyem Bursa’da başlar.

Murâdiye, unutur muyum seni.
Mahsun gönlümün, mahûr deseni.
Tek sen bilirdin, akla eseni.
İçimde fırtına ve savaşlar.
Benim hikâyem Bursa’da başlar.

Uyandım bir rüyâsız uykudan.
Çıktım karanlık, derin kuyudan.
Bir yudum içtim, tılsımlı sudan.
Rencîde oldu, cümle huffâşlar.
Yûnûs, hikâyem Bursa’da başlar.

Nisan 2014

Kenz-i mahfi: Gizli hazine
Nigar: Güzel yüzlü sevgili
Firûze: Yeşile çalan değerli bir taş, yeşilin bir tonu Gaye-i hayal: Hayal edilen amaç.
Harf-i mânâ: Mevcudata Allah’ın bir sanatı ve eseri olarak tabiata bakmak
Huffâş: Yarasa