Benim Hikayem Şiiri - Hamit Atay

Benim Hikayem

Benim hikayem uzun dostum,
Kısa cümlelere sığmaz.
Her satırı dertle yazılmış,
Her kelimesi yaralar açar.

Bir zamanlar umut doluydum,
Çocukluk düşleriyle yürürdüm.
Yollar benimdi, gökyüzü benim,
Hayat sanki sonsuz bir türküydü.

Sonra büyüdüm, sertleşti rüzgâr,
Omuzlarımda yük, içimde isyan.
Birileri "sabret" dedi usulca,
Ama hangi dert sabırla geçer ki?

Zaman öğretti bana dostla düşmanı,
Kim vefalı, kim menfaat peşinde?
Kim gülüşlerinde kin saklıyor,
Kim gözyaşlarıyla kahkahalar atıyor?

Yolda kaybettiklerim var,
Bir sigara dumanında eriyen hatıralar.
Kimi toprak oldu, kimi rüya,
Kimi de içimde bir boşluk olarak kaldı.

Hayat bana sormadı hiçbir şeyi,
Alnıma yazdı, sonra çekildi geri.
Ben mi seçtim bu yolu,
Yoksa yol mu seçti beni?

Geceleri kendime dert ortağıyım,
Sokak lambalarına sırdaşım.
Bir sigara yakıp gökyüzüne bakarım,
Orada bile sönük yıldızları bulurum.

Benim hikayem uzun dostum,
Sonu nerede bilmiyorum.
Ama bildiğim tek şey var,
Bu yolda kaybettiklerim kadar güçlüyüm.

Hamit Atay Kalbinizin Sesi