İnsan sevinçten keyf alır
Üzüntüden ağlar
Benim hiç sevincim olmadı ı
Bu yüzden göz yaşım kurumadı
Elimden tutan da olmadı
Düşe kalka yürüdüm
Ben hiç yaşamadım çocukluğumu
Benim oyuncam hiç olmadı
Ağaçtan çubuktan at yapardım
Binip üstüne dığıdık dığıdık diye
Koşardım sağa sola
Dualar ederek Allaha
Ayağım da lastik ayakkabı
Çıkartır kum doldur elimle itelerdim
Rınrın diye kamyonculuk oynardım
Kendi kendime
Öküz otlatırdım sabahtan akşam kadar
Azık belimde türkü dilimde
Onlar nere ben oraya
Bir sinek gelir ısırır kaçarlardı
Koşar yetişemez ağlardım
Okullar açılır ben sevinirdim
Siyah önlük beyaz yaka bezden askılı çanta
Defter bulsam kalem yok kalem bulsam
silgi yok
Yanlış yazsam parmağımı ıslatır silerdim
yırtılırdı üzülürdüm çocukça masum
İki damla göz yaşım sorardı
Neden benim silgim yok Allahım
Neden benim cetvelim yok diye
Bıçakla açardım kalem ucunu
Kışın kar çok yağardı topu oynar
kızak kayardık
Benim kızağım yoktu ama
Benim gibiler de çoktu
Toplanır tren gibi peş peşe kayardık
Düşe kalka inerdik aşağıya
Yetinmezdik bir daha bir daha kayar
Islanırdık sırısıklam
Tirtir titrerdik soğuktan
Ah benim cefakar anam ah
İşte böle geçti çocukluğum zalım
İşte böyle
Kayıt Tarihi : 9.10.2006 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Şiir alıp götürdü beni. Kalem güçlü, konu güzel. Yaşananlar gerçek. Bende şiiri ve şairi kutluyorum Tam puan listemde.
abiciğim .yüreğine sağlık.. hepimizin çocukluk anıları galiba hemen hemen aynı gibi,
bezden bebek yapıp, mısır püskülünden saç ördüğümüzü hatırladım bende....eskileri anılarla da olsa
yaşatmak da güzel:)
sevgiler saygılar:)
TÜM YORUMLAR (12)