Benim hiç huzurum, olmadı abi !

“Bilmiyorum neden !”

Her günüm hüzündür, her günüm keder
Çilemse bir türlü, dolmadı abi !
Bir hayat yaşarım, ölümden beter
Benim hiç huzurum, olmadı abi !

Tutuştum vefasız, dostlar harından
Kavruldum acının, yakan narından
Umudum tükendi, artık yarından
Benim hiç huzurum, olmadı abi !

O yüzden sözlerim, duru her zaman
Gözlerim hep nemli, sulu her zaman
Hayatım dikenle, dolu her zaman
Benim hiç huzurum, olmadı abi !

Ne talihim vardır, yüzü gülecek
Ne kısmetim çıktı, açık gidecek
Kim bilir bu ömrüm, nerde bitecek
Benim hiç huzurum, olmadı abi !