Benim hiç hayalim olmadı anne

Benim hiç hayalim olmadı annem
Nezaman hayal kursam
Ya yarım kaldı ya bir zalim gelip elimden aldı...

Benim hiç heyacanla atan kalbim olmadı annem
Ya kalbimi hançerlediler ,yada gülmeyi çok gördüler
Kanattılar annem kanattılar hep kabuk bağlamış yaralarımı...

Benim hiç gözlerimin içi gülmedi annem
Ağlattılar acımadan aglattılar beni
Yaşanacak onca güzel günler varken
Çok gördüler ufak bir tebessümü...

Kimi dost bildiysem hep sırtımdan vurdu
Kime yar dediysem hep yara oldu
Baharda güllerim açmadan soldu
Kıydılar annem kıydılar
Hep çocuksu gülüşlerime...

Bir çiçekle baharlar gelir sanmışım
Hepte yalan sevmelere kanmışım
Meğer yandıkça hep yanmışım
Kıydılar annem kıydılar
İçimdeki masum çocuğa...

Şimdi bir yanım hüzün
Bir yanım acı dolu
İsterdimki mutlu bitsin
Bu ömrün sonu
Çok gördü hayat bana bunu
Yoruldum annem yoruldum
Daha yolun başında....

Ağlayacak bir omuz aradım
Sığınacak bir liman aradım
Hepte sol yanımdan kanadım
Öldürdüler annem öldürdüler beni
Henüz gençliğimin baharında...