Benim Hiç Annem Olmadı Ki

Ben Sokakta Büyümüş Bir Çocuğum,
Aslında Sokakta Büyümedim Ki.
Ama Öyle Diyorum,
Çünkü Bu Dünyada Yapayalnızım.

Benim Bir Annem Varmış Küçükken.
Her Sabah Beni Öperek Uyandırır,
Kokumu İçine Çeker,
Saçlarımı Okşarmış.

Bende Ona Gülermişim,
Mutlu Olur,Ağlamaya Başlarmış.
Onu Öyle Ağlarken Görünce İçim Parçalanır,
Ağlamaya Başlarmışım.

O Kara Gün Geldi,
Mutluluğumuzu Bozdu Anne.
Herkes Ağlamış,
Kara Gün Seni Benden Kopardı Aldı Anne.

Ardından Babam Ölmüş,
Hepten Yıkılmışız.
Ben Yine Bebek Halimle Gülüyormuşum
Hiç Bir Şeyden Haberim Yoktu Ki; Bilseydim Ağlardım.

Bana Bunları Büyüyünce Dayım Anlattı.
Hıçkırarak Ağladım,
Odama Kapandım Kimseyle Konuşmadım.
Acılarımı İçime Attım.

Ama Ne Yazık Kİ Acılarım Geçmedi.
Kaderim Böyleymiş; Ne Yapabilirim Ki?
Katlanmak Zorundayım,
Senin İçin Ayakta Olmalıyım.

Şimdi Herkes Uzakta.
Hemde Çok Uzakta.
Özelliklede;
Sen İle Babam Çok Uzaktasınız Anne.

Şimdi Yanımda Olsaydın,
Kızardın Bana Biliyorum.
'Sil Bakıyim Gözyaşlarını Ağlama Derdin'
Ama Yanımda Olsaydın Buna Razı Olurdum.

Sokaktan Geçen Çocuklar Anneleri Yanlarında Geziyorlar,
Hatta Birisi Annesiyle Derdini Anlatıyor;
Onunla Dertleşiyordu.
O Zaman Sen Aklıma Geldin.

Ben Senin Yerine Bu Kağıt Parçası İle Dertleşiyorum.
Kağıt Parçası İşte Senin Kadar Değerli Değil
Ölmeseydin Yanımda Kalsaydın Dertleşirdik İşte
Biraz Daha Dayanamadın Mı? Bekleseydin Ölmeseydin Keşke.

Özür Dilerim Anne
Sana Bağırmak İstemedim
Kendimden Geçmişim
Ama Benim Bağırabilecek Bir Annem Olmadı Ki.

Bunları Yazarken Sana Ulaştırmanın Yollarını Bulmaya Çalıştım.
Cennete Posta Olsaydı Hemen Yollardım
Cennet Diyorum Çünkü Sen Çok İyiydin,
Hiç Kötülük Yapmazdın.

Neyse Hava Kararıyor Ben Gidiyim
Ama Benim Gidebilecek Bir Evim Yok Ki
Haa Bu Arada
Benim Dertleşebilecek Bir Annem Vardı,Ama ÖLDÜ