Henüz genç yaşında çıktığı yolda
Başı hep dik yürür benim hemşehrim
Mücahit ismiyle sancağı elde
Başı hep dik yürür benim hemşehrim
Yüzlere gülerek söyler sözünü
Kardan beyaz tutar daim özünü
Bir tebessümdür kaplar yüzünü
Başı hep dik yürür benim hemşehrim
Yozgat'ın sorgundan çıkıyor yola
Sulusaray elinde veriyor mola
Nasip olmaz dostluğu her garip kula
Başı hep dik yürür benim hemşehrim
Çınarla beraber çalıştı durdu
Aldığı görevler oldukça zordu
Senliği benliği yerlere vurdu
Başı hep dik yürür benim hemşehrim
Kayıt Tarihi : 5.4.2020 19:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celaleddin Çınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/05/benim-hemsehrim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!