Benim Hayatım Şiiri - Nuh Ali Berk

Sene altmış altı aylardan nisan
Vakit ayın onu akşam mış ezan
O gün Babam için unutulmaz an
Ben dünyaya o tarihte gelmişim
*
İlk okulu köyümüzde bitirdim
Orta okulu Sungurluda yetirdim
Daha o yaşımda Annem yitirdim
Hüzünle yoğrulup dertle dolmuşum
*
14 üm de girdim dünya evine
Çocuğum ne bilem birde sevine
Dediler evlenmek senin neyine
Cevap zor olunca ancak gülmüşüm
*
Çok sıkıntı çektik arada bazı
Eşim şemsi hanım amcamın kızı
Belki Kaderim de en güzel yazı
Yürekten inanıp böyle bilmişim
*
Beş tane kardeşiz ortancayım ben
Ta küçükken vardı kendime güven
Babam Nail tüccar yok ki bilmeyen
İyki o Babaya evlat olmuşum
*
112 Acil hemide dolmuşta
Hiç kolay olmadı her iki işte
Son durağım artık Ankara dişte
Yeter artık deyip burda kalmışım
*
Sıladan uzakta gurbet ellerde
Düzen mi kurdum böyle hallerde
Ben şoförüm ömrüm geçti yollarda
Ekmeğimi bu meslek te bulmuşum
*
Mekanımız oldu Ankara Kayaş
Bazen ben benimle ederim savaş
Felsefem hoş görü inan ki gardaş
Öyle derler ben güldüren kulmuşum
*
Çorum ellerinden türkmendir soyum
Sungurlu ilçemdir İmirli köyum
Hoş görülü hamur mayam ve suyum
Gönlümden kötülük hırsı silmişim
*
Dört tane kızım var bir tane erkek
Adım Nuh Ali dir soyadım da Berk
Zor günde dostlarım hiç etmedim terk
Ben vefayı kültürümden almışım
Ben vefayı genlerimden almışım
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)