Benim Hayatım Şiiri - Zeki Altaş

Yağmur inceden yağıyordu...

Hayatım,
bir dönme dolap misali,
başladığı yerde bitiyor,
durakları bir bir geçtikçe
soluklarım sıklaşıyor,
yıllarım aklaşıyordu...

Umutlarım,
bir ileri bir geri
salındı hep yıllar yılı,
hayat salıncağında...

rüzgar esiyordu,
hava soğuktu,
çok soğuk...

Duygularım,
körebe oynamış hayallerle.
Bir sigara dumanında,
savaştı geceler,
düşman oluyor uykular,
Düşünceler duman duman,
sarıyor beynimin en ücra noktasını.
Korkular,
korkutmuyor artık bedenimi.
olsun olacaklar,
koparsa,
kopsun kıyametler...

Hava soğuktu,
yağmur inceden yağıyordu.
içim üşüyor...

Artık fırlattım sevdaları,
yerlerin taa dibine,
kahretsin!

Döküldü yapraklar yine...

Buldum ki belamı,
ıslak hayaller içindeyim,
kurtlarını döküyorum gecenin,
içim yanıyor,
kahretsin!

Hava soğuk,
Yağmur inceden yağıyordu...

Ruhumun kulakları mı duymuyor?
Gözlerinde bölük bölük,
sessizliğin geçidi.
Delice dönüyor saatler,
her şey karışmış,
karışmış cümle alem.
Beyhudeler içinde,
boş gözlerle bakar oldum.
Doğdum,
bu gecenin karanlığında...

Yağmur inceden yağıyordu,
iliklerime kadar üşüdüm.
Hava soğuktu,
çok soğuk...

Rüzgarda savrulan bir yaprakmışım,
bir gün düşeceğim.
Elbet bende öleceğim.
Belki o zaman güleceğim,
işte o zaman güleceğim...

Yağmur inceden yağıyordu...