Şu dünyaya geldim bahtım karalı
Küçük yaşta ana yüzü görmedim
Dertler küme küme görsen daralı
Acı dilden tatlı sözü görmedim
Belli yaşa kadar ayak don bilmez
Gözümün yaşları ebedi dinmez
Her daim ağlarım hiç yüzüm gülmez
Acar giysi olan bezi görmedim
Biraz büyüyünce mala giderdim
Hep yaşayan acep böyle mi derdim
Ufak bir hatada dayağı yerdim
Sevgi ile bakan gözü görmedim
Sırdaş bilip ben birine bulaştım
Gece gündüz şu dağlarda dolaştım
Köle gibi işten işe ulaştım
İnip o dağlardan düzü görmedim
Eşekle omuzda odun taşıdım
Çalışmakta her işçiye başıdım
Islanıp kurudum öyle üşüdüm
Ocakta kızaran közü görmedim
Hem çalışır hem giderdim okula
Ayak yalın düşer idim o yola
Malum ya muhtacım paraya pula
Bana bir acıyan özü görmedim
Belki huzur olur diye evlendim
Eller gibi neşelenip eğlendim
Kelam olup dilden dile söylendim
Zaman oldu gelin kızı görmedim
Çağım geldi artık gittim askere
Nameler gönderdim dert sere sere
Otuz ay doldu da aldım teskere
Bir karalı kağıt yazı görmedim
Durmadan uğraştım yaz kış demeden
Ben kazandım eller yedi yemeden
Dedim ahmak mıyım böyle bu neden
Çoğu bulam derken azı görmedim
Hayvanlara baktım etin yemeye
Haya ettim nere gitti demeye
Hepi sini çektim dertli sineye
İnek öküz değil kuzu görmedim
Kardeşin hepi si bir üvey bacı
Sevgim çoktu ona başımın tacı
Kattı hayatıma sonunda acı
Hayat boyu eda nazı görmedim
Baktım ki olmadı köyü terk ettim
Cananımı alıp gurbete gittim
Bilmiyorum böyle bende ne ettim
Yitirdim obamı bizi görmedim
Türlü işlere de girdim çalıştım
Dedim işte ben huzura kavuştum
Nice dostlar ile bende tanıştım
Hiç birinde benim haz ı görmedim
Dedim gene atam varıp göreyim
Elin öpüp hal hatırın sorayım
Kanayan yarayı bende sarayım
Aynı dolap eriyik buzun görmedim
NİZAMİ’ yim daha yerim bulmadım
Kırık desti gibi içtim doymadım
Kendi benliğime yaban olmadım
Gelen vurdu eli uzu görmedim
'Sine Gülü' kitabından örnek bir şiir. Kültür ve Turizm Bakanlığına ' I.S.B.N. 975-95906-0-3 ' ile kayıtlıdır.
Nizamettin Kayacan 2Kayıt Tarihi : 21.10.2005 18:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!