Sen benim hayatımı anlayamazdın
Çünkü sen ben değildin.
Gitmedin benim gittiğim yollardan.
Benim içtiğim sulardan içmedin
Yemedin benim yediğim sofralardan.
Benim ne kendime ait bir evim,
Ne de bahçesinde açan bir gülüm oldu.
Ümidim tükenmiş, geleceğim karanlıktı.
Hep boş anlar, kıymetsiz günler içinde açılan,
Yalnız meçhule gide bir yolum vardı.
Yıllar gülmeyi, sevmeyi unutturup,
Gençliğimi yolarcasına alıp götürdü.
Götürdü serdi ayaklar altına,
Bir bakıma,
Bunun için hayatım benzemedi kimseninkine
Kayıt Tarihi : 8.9.2011 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!