Benim Hayatım Şiiri - Kaan Kurt

Benim derdim avucumun içinde
Neye dokunsam acıtıyor yüreğimi
Kapanıyor gözlerim aklıma geliyor birden
Ey derdim nerden bulaştın bana nerden?

Ellerim cebimde sokak sokak dolaşıyorum
Rüzgar esiyor üşüyorum,ama alışıyorum
Yavaş yavaş karanlık çöküyor üzerime
Anladım ki; ben hiç için savaşıyorum

Sabah olsam güneş gibi doğsam
Gece olsam yıldızlarla dolansam
Senin olsam yüreğini sarsam
Ama değilim; hesabını kimlere sorsam?

Sabahta oldum,gecede oldum,seninde oldum
Okyanuslara daldım derinlerde boğuldum
Ne yüreklere küstüm ne gönüllerden kovuldum
Hiç bir zaman bozulmadım her zaman Kaan oldum..