Benim Hayatım-2 (1993-2023)

Sene 93,
Dedim ya! İçimde kocaman bir boşluk
Ve ben.
O zamanlar kim tutsa ellerimden
Mutlak umuttu benim için.
Bir yaşama sebebi lazımdı.
Aşktan ziyade bir şevkat,
Belki merhamet.
Yalnızlığımı sahiplenecek biri,
Yeni baştan kurgulanan sebebi mutluluk
Artık olacaksa olsundu birinin elinden.
Ve zaman zaman içinde
Olacak olan oldu.
Memleket ziyareti
Kaderin işleyişi
İlk tebessümler,
İlk bakışlar,
Alnıma yazılan bir hanımefendi
Evlilik ve nikah ile girilen dünya evi.
Ürküten bir rahatlık
Be rahatlatan sorumluluk
Bambaşka hikaye.
Nikahta keramet varmış derler ya!
Bir de işim oldu; memuriyet
Yıl 1995, ilk kızım
Acemi babalığım,
Yokluktan çıkma çabalarım
Seneler düşerken takvim yapraklarından
Ve Yıl 2002, son kızım.
Sorumluluklar artarken
Var olmaya çalışmak kolay olmadı.

Yıl 2022,
Soğuk bir aralık günü.
Babam öldü,
Ve ben büyüdüm.
Düşe kalka vuruştuğumuz hayat kavgasında
Doğrusu pek az güldüm.
Yıl 2023,
Elli iki yaş.
Ne öğrendim diye sorsalar bu hayattan;
Başkaları için var olan bir ömrüm
Ve her an elimin altında ölüm.
Rüya misali dünyaya verilen değer o kadar gereksiz ki
İnsanların menfaat için düştükleri durum
Dudaklarımda beliren en acı tebessüm.
Yıl 2023,
Günahıyla sevabıyla harcanan yıllar
Nerede gençlik hayalleri nerede gerçekler.
Yaşlanmak böyle bir şey işte.
Tecrübeyle sabit yaşanan acılar.
Bugün, şu an buradayım.
Ya yarın? Bu saatte?
Yıl 2024,
????????