Benim hayallerim vardı

Yalnızlığa her adım attığım kulaçta
Hayallerim sensizlikte çırpınıyor
Her çayı yudumlayışımda bağrımı yakıyor
Acı ile hayallerim feryada boğuluyor

Sigaramı her yakışında dumanıyla yükseliyor umutlarım
Sararmış yaprakların her düşüşünde hasretlerim dağlıyor
Papatyaların yaprakları seviyorum diye biterken
Çaresizlime vuruyor hayallerim

Benim hayallerim vardı
Hep sonu mutlulukla biterdi
Akşam ezanıyla koşardım sana sımsıkı sarılıp
Orkide kokulu saçını okşar

Nülifer tenli yanağına bir buse kondururdum
Yatardım dizlerine sen anlatırdın
Sonraları bir korku kaplardı sensizliği hülyalarda yaşamaktan
Şimdi ellerim arasında soluk bir resmin

Anılarda karma karışık karışmış ümitler
Benim hayallerim vardı seni sevmek sevginle yanmaktı
Bakma bana düşünme hayallerimi
gamzelerinden düşmesin yalnızlığım