Benim Hay-Öğretmen Kimdir? Şiiri - Gül Ş ...

Muştuydu ataması,
Memleketi çocuk olmuştu hayallerine,
Büyütecekti sevgisinden saçarak,
Büyütecekti bilgisinden katarak.
Öyle vurgun.
…
Diyarbakır’dı ilk çocuğun adı,
Karasaldı iklim,kararmıştı,yangın yeriydi
Yılların nadasındaydı kara.
Dicle’yle doldurdu heybesini,
Kana kana dindirdi suya hasretini.
Öyle dingin.
…
Artvin’di ikincisi çocukların,
Sarp dağların başında, yârına düşmüş hayaller vardı,
Karda kışta üşüyen bedenler vardı,
Çoruh’a bağladı emniyet kemerini,
Öyle kavi.
…
Toros ‘tu üçüncüsü,Ağrı’ydı bir diğeri,
Ağardı yüzü,ağarırken saçları.
Meriç’ti,Sakarya’ydı,Fırat’tı,
Kızılırmak,Yeşilırmak,Gediz’di.
Kimseler set çekemezdi azmine
Öyle coşkun.
…
Memleket çocuktu onun yüreğinde
Yüreği çocuktu hep büyüyecek,
Gözleri kara,yeşil,beyaz tahta.
Yazmalıydı hep,yazılmalıydı nice bahta,
Mevlanaca,Yunusça,Tapdukça…
Sabır dergahında ilmik ilmik kanayan
Kanadıkça kan katan desenlerce
Öyle vasi…
…
And içmişti Mustafa Kemalce
Kara tahtam,kara bahtım
Beyaz tebeşir,ak yazımla dolsun,
Türkiye Cumhuriyeti ilimle irfanla
Dünyaya ışık olsun.
And içmişti
Türkiye öğretmen olsun.
Öyle sahi.
….
Ölümsüzlüktü bir uçtan bir uca vatan,
Her okul bir damar,öğrencileri kan.
''Bırak gelsin ölüm'' dedi.
Öğretmenim...
Benim kanlarınızda dolaşan.
Benim güneş,benim yıldız, benim ay,
Öyle hayy…
24 Kasım 2013-öğretmenden