Benim Hatam Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Azgın derelerin kıyısında büyüdüm
Dev dalgalarla boğuştum amansızca.
Bazen çok sessiz, çok cömert o denizin
Herşeyi, sevgilileri bile
Alıp gittiğini bilirim.
Ne acıdır ah
Ne acıdır görmek;
Birgün denize düşen umut
Ya da ölümsüz bir sevginin
Çocuk çığlıklarında
Ve en zalim kasırgada
Gözden kaybolduğunu.
Ne acıdır,istemeden gidenin
Ve birdaha gelmeyeceğini
Bilmenin,
Yalnızca kendinden olduğunu...