Benim HÂLLERİM =4 Şiiri - Ömer Çetinkaya

-1-
Ne doğduğumu bile bildim,
Ne doyduğumu (mutluluğa) ,
Ne hamlığımı bilebildim,
Ne olduğumu,
Ne elde ettim,
Neler yitirdiğimin yanında,
Şu an nirengim ne?
Dolap misâli dönenler benim nasıl emrimde,
Nasılların içinde,Neyim?
Nelerin ezikliğini hazmedemem?
Başımı neden dik tutarım?
Yutmamı kendi kendimi kandırmamı,
Anlarım anlatamam yaşarım,
İdrâk eder,
ÜZÜLÜRÜM...

-2-
Üzülürüm üzüntüme,
Üzülürüm sevincime,
Üzüntüm kendimin yitikliği,
Sevincim emrimdekilerden benim mahiyetim,
Ve O'nun bana verdiği değerin büyüklüğü,
Buna sevinir,gereğini yapmadığım sevincime,
Ne olurdu O'nun bütün emrini tutsam,
O'nun aşkı ile dolup taşsam,
Bütün çevremi sevgi seline boğsa idim,
Ben desem; O'unun kulu; O'nun HALEF'i
O'na lâyık,yeryüzünde temsili (ins.) ,
Kırıkkale ili,Balışeyh ilçesi,
Beşbıçak köyü nüfusunda mukim
Ömer Çetinkaya ama O'na tam YÂR olamadığıma,
ÜZÜLÜRÜM...

06.06.2006