Benim HÂLLERİM =1 Şiiri - Ömer Çetinkaya

-1-
Benim hâllerimden kimi,
İ,-hâlim,E-hâlem,D-hâlim,Den,hâlim,
Ağlamak gibi,
Şafak söktü sökecek arası,
Kendimi bulma umudumla,
Yalnızlığımdan terk,
Tutturmuşsum bir DUA,
Ne ellerim açık,
Ne asdest almış duruluğundayım,
Ne ne istediğimin bilincinde,
Neye üzüldüğümü bilmeden,
Başlangıcı olmak sızın,
Tek düze,tatsız,kokusu,renksiz,
Bilinçsizliğime,
ÜZÜLÜRÜM...

-2-
Ne fark edebildim zamanı,
Ne tutabildim zeminimi,
Ne seyyarlığımı bilebildim,
Doğdum hilâl ile,
Geceleri yapa yalnız,
Gündüzleri kara bulutlar yüreğimde,
Fark edemedim yüreğimin giz'ini,
Anlayamadım,
Anlatamadım,
Soramadım,Şafaktan önce o nur yüzlüme,
Neciyim? Nerden? Niye geldim?
Bİr gramın altında ezilmem ne?
Nereye müteveccihim?
Bilemediğime benliğimi,
ÜZÜLÜRÜM...

06.06.2006