Benim Güzel Ülkem Şiiri - Necdet Uçan

yüreğimi burkup,
bağrımı kanattı.
ciğerimi yakıp,
dişlerimi söktü.
aklımı aldı başımdan
vurgun yedim.

üç fidanı aldılar önce
sonra tüm doymak bilmezliği ile
daha nice fidanlar.
göz diktiler aşımıza ekmeğimize,
haram ettiler içimize
lokmalar ağzımızda büyüyerek.
babalar gibi satıp
elimizdeki, avucumuzdakini
Yağma Hasan’ın böreği gibi
peşkeş çektiler
sırtında mermi taşıyan
analarımızın, kadınlarımızın güzel ülkesini.

öğrettiler
gözü olmayı başka ülke toprağında
iştahla,aymazca...
bir koyup üç alamamayı,
boşalttılar içini
berbat ettiler incirleri çuval çuval
kafasına geçirterek,
torba torba yasalar, anlamsız
valizler dolusu yeşil dolarla.
düşünürü, yazarı,öğrencisi, çizeri,
mapusta olmazsa mapus denilmez ki
eksik kalır
güzel ülkemde.

kol kola
kapitalizm ile feodalizm
benim şirin ülkemde.
tam anlamı ile arabesk
dere beyliği, padişahlık bir yanda
dört çeker cipler,
yurt dışı eğitim, iş adamları,
ithalat, ihracat
havuzlu,ali duvarlı lüx villalar diğer yanda.
yani hepsi ayni yanda, yandaşta
eskilerden yırtık ayakkabılı
alçak dağları yaratanlarda.

Haziran 2013