Benim Güzel Kittym Ve Mikail

Bu şehir ve bu gece,
her zamankinden farklı ağarıyor bıkkın içimin karanlığında.
Loş ışıklar, gecenin sessizliği, belli belirsiz uçarı silüetler,
kulağıma çalınan ezgiler, bir alçalıp bir yükselen mırıldanmalar,
elimdeki bir kadeh rakının anlayamadığım acımsı tadı,
bir türlü susmak bilmeyen iç sesim,
benim güzel kittym’in sıcacık varlığı ve onun
derinlerde hep acıyı saklayan yaşanmışlıkları,
kocaman bir dünya olan canım Mikail’imin buğulu gözleri ve
bu gözlerde anlamlandıramadığım arayışlar ve kaçışlar,
içimde hırçın bir dalga gibi biriken endişeler,
Bu geceye ait her ne varsa işte
hem bir hüzün hem bir mutluluk olup
bambaşka duyguların içine fırlatıyor beni
ruhumda ne olduğunu bilmediğim bir şeyleri değiştiriyor
Kimsenin göremediği bir dünyayı yeşertiyor bende.
Hep bu gecede kalmak istiyorum,
İçim hep bu geceyle dolsun istiyorum.

Elimi uzatmak istiyorum bu geceli dünyaya
Kanatlarımı alıp bu kokuşmuş, anlamsız ve başıboş
dünyadan kaçmak istiyorum
Benim güzel kittym ve Mikail’le.
Gelirler mi benimle?
Ya da
Benim güzel kittym ve Mikail
Yalnızlıklarımızda birleştiğimiz iki koca yürek
nereye gidersek gidelim bulur muyuz birbirimizi,
Hep mutlu, bol kahkahalı bir resmin içinde birlikte olur muyuz?
Yoksa bir kader gibi hep yalnızlığı mı taşıyacağız kendimizle?
Yoksa sadece bu gecede ve bu şiirde mi bir arada olacağız?
Benim güzel kittym ve Mikail
Birlikte ve yan yana olmanın en önemli şey olduğu bu dünyada
Biz bunu kavrarsak hangi yalnızlık bize acı verirdi ki?

Her şeye rağmen sıkıca sarılmak istiyorum bu ilk geceye
duyumsamak istiyorum tüm zamanlarımda
Ama zaman, yetişemeyeceğim kadar hızlı akıp gidiyor
Bizi değerini bilemeyeceğimiz başka zamanlara sürüklüyor.
Unutacağız belki de özlemini bile hatırlayamayacağımız
bu gecenin yaşandığını,
Bu gecenin içinde gülümseyen bakışlarımızı…
Birbirimizi unutur muyuz?
Hayatımızda geride bıraktığımız o kadar çok şey ve insan vardı ki
Hiçlik, bizi de dolardı mıydı bağrına?
O geceyi düşünerek yazdığım bu sayıklamalar
aksine gitgide koparıyor beni o geceden.
Hiçbir şey kelimelerle sınırlandırılamayacaktı çünkü.
Sonra neden acı bir şekilde fark ediyorum;
Birlikte olduğumuz bu geceye yalnızca bu satırların tanıklık edeceğini?
Bu sözcüklerle sonsuzluğa ulaşmadık mı?

Benim güzel kittym ve Mikail
İçimde iki kocaman, ürkek, güzel kelebek,
sevgiyle uçuyorlar
Hep uçacaklar,
Hep kelimelerimin büyüsünde var olacaklar
Onlar konuştukça ve gülümsedikçe
Çoğalacak benliğim
Bu an hiç bitmesin diyorum
Bu gece hiç bitmesin, tüm zamanlar burda dursun
Hep birlikte olduğumuz bu zamanda
Ve
Benim güzel kittym ve Mikail
İçimde her şeye inat çağıldasın
Her şeye rağmen ve hayata karşın
Benim güzel kittym ve Mikail.