Benim Gözümdeki Gül Şiiri - Mert Ugraskan

Güllerin de ağladığı bir zaman vardır;
Ama bir gül var ki,
Onun gözlerinde her zaman göz yaşı vardır.
Geceler onun gözyaşlarının içinde saklıdır;
Ama gündüzün aydınlığından nemlenen gözleri,
Onun hüzünlerinin fısıltılarıdır..
Denizler, onun gözyaşları kadar ıslak;
Güneş ise hüzünleri kadar sıcaktır...

Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır;
Ama bir gül var ki,
Sevgi saçan kokusu her zaman vardır.
Kokusu sevgiden,
Rengi hasretten bir güldür o.
Kalbi hasretle yanmış ama sönmemiş,
Kül olmamış, kor olmuştur,
ve Tanrı, adını kırmızı gül koymuştur...

Güllerin de sevdiği bir zaman vardır;
Ama bir gül var ki,
Sustuğu an bile, sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır.
Onun gülerken bile yaprağından gözyaşı eksik olmamıştır;
Ama o gözyaşlarında bile sevgiden gelen bir sıcaklık vardır.
Onun gözünde vazolara girmenin hiç bir anlamı yoktur;
Ama onun hüznünü ve sevincini paylaştığı orkidelesiyle arkadaşlığı vardır...

Güllerin de uyuduğu bir zaman vardır;
Ama bir gül var ki,
Onun geceleri bile kapanmıyan gözleri vardır.
Sevgisi gece gündüz yol alır,
Duası ve kokusu anbean sevdiğine varır...

Güllerin de solduğu bir zaman vardır;
Ama bir gül var ki,
Kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştirde bu yüzden,
Ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır.
Gecenin sonsuzlugunda sonu olacakmiş gibi.

Ama bu gece cok farklı olacak;
Anılardan arınmış en azından,
Ve belki yenı umutlar pişmanlıklardan doğan,
Sıfırdan paklanmış kundakta bır hayat...

Kırmadan kımseyı,
Belkılerımı cok kullanmadan belki,
Aslında guclu olmaya calısmak hanı,
Sessizde karanlığa, karanlıkta yıldıza mani...
Oysaki senin gibi bir gülü üzmeye değer mi?

Nefes almadan yaşamaya çalışmak,
Yada yaşamı sevgi adasının sahillerine taşımaya çalışmak;
Gün henüz bitmeden;
Yıldız daha sönmeden,
İşte böyledir sana hayatındaki yaşam reçeten..