Bir mevsim yaşarım ben
O da yalnız Sonbahar.
Değişmez benim mevsimlerim
Ne kış
Ne yaz
Ne de ilkbahar....
Ne zaman dokunduysam çiçeklere
Dalında kurudular.
Ne zaman dinlediysem kuşları
Hemen o an sustular.
Ne zaman baktıysam gökyüzüne
Hep aynı
Değişmeyen o kara bulutlar…
Umutlarım
Rüzgarların önünde
Bir kuru yaprak.
Dudaklarım, çatlamış paramparça
Susuz toprak.
Dinmeyen gözyaşlarım
Boz-bulanık ırmak.
Kurumaz benim kirpiklerim
Hep ıslak…
Islak…
Islak…
Başka bir mevsim istemiyorum
Yan cebime bile koymuyorum
Benim gönlüm Sonbahar.
Hep SONBAHAR … Hep SONBAHAR … Hep SONBAHAR …
Kayıt Tarihi : 5.8.2007 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yapraklar kızıldan filizlenir
Ağaçlar kızıl meyvelere durur her dönem
Gök kızıl, yer kızıl, ufuk kızıl....
Kızıl bulutlara kaplı gök,
Yanaklarımdan kızıl yağmurlar süzülür.
Ömrüm kızılırmak gibi akar
Ve sudaki dal gibi sürüklenişimin seyrinde yar
Saçları kızıl....
Benim ömrüm sonbahar.
TÜM YORUMLAR (56)