Benim Göğümde Artık Yıldızlar Yok

Yine gece...
Yine sonsuzluk içinde kaybolan yıldızlar...
Geçen zaman...
Yalınlaşan hayat...
Onca zamanın üstüne,
şöyle bir dönüp bakınca adımlarımın geldiği yollara,
Bakıp diyorum,
Deyip yine bakıyorum;
'O cevap bana değil...'
'O hayat benim değil...'
Yana yana kavrulan,
payıma ayrılık ayraçlarının düştüğü yaz günlerinde,
üşümek böyle bir şey sanırım...
Bir kemança ezgisiyle düşünmek,
Bir motifin yapraklarına bakmak da karanlık...
Düşünmek...
Yalnızca düşünmektir nicedir geceler...
Ama dedim ya,
'O cevap bana değil...'
Düş evreninde salınan us işleri işte...
Ritimlere yetişemiyorum...
Yaşlanıyormuyum ne?
Beklememeliyim...
Evet...
Beklememeliyim...
Benim göğümde artık yıldızlar yok...