Senelerce bekledim seni,
Bıkmadan, usanmadan.
Günler geçmek bilmedi;
Sensiz bir gün, bir asır gibiydi.
Matem çöktü gönlüme, gittiğin o günden beri.
Bekledim seni hep, bitmek bilmeyen umudumla.
Belki bir gün gelir, benim gibi yanar yüreğin,
Kanar için, gelirim bir an aklına diye.
Sustum hep, konuşmadım ardından.
Mazide kalsa dahi artık her şey,
Unutmak imkansızdı zaten, onca yaşanmışlığın ardından.
Yaş akmaz gözümden, gönlümden akıttığın kadar.
Serden geçtim, candan geçtim.
Nedense hep, sende benim gibisin.
Kabulü imkansız duam gibisin.
Fani dünyamda baki bir aşk gibisin.
Kimse bilmese de, sen hep benim gibisin.
Şu garip gönlümde kopan kıyametim,
Bitmek bilmeyen umudum gibisin.
Sen, ölümüne sevdiğim, Azrail’im gibisin.
Kayıt Tarihi : 10.2.2018 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!