tek başınasın mavi denizin ortasında.
kimsesizliğe mahkum edilmişsin ömür boyu.
tepende bağrışan martılar sanki alay ediyor yalnızlığınla.
hep seni seyrediyorum, sen de benim gibi yalnızsın.
bağırıyorsun, haykırıyorsun yalnızlığını,
gemilere, kayıklara, martılara, insanlara.
ama nafile herkes sağır olmuş, yürekler buz.
hep seni seyrediyorum, sen de benim gibi yalnızsın.
göz yaşların denize karışıyor, herkesten habersiz.
bir taş yığını üzerinde,soğukta yalnızlıklar ateşindesin.
bir ben anlıyorum seni, içindeki fırtınaları.
hep seni seyrediyorum, sen de benim gibi yalnızsın.
(17.02.2016 09:05)
Ekrem Ümit KandıralıKayıt Tarihi : 29.5.2016 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!