Ben,
Hiç var olmamış bir yaşamın çocuğuyum.
Kalem nedir bilmem,
Elim tetikte.
Ne zaman düşse,
Kırılır bütün kalemler.
Kırmızı akar mürekkep,
Kurumaz yazılan alın yazısı.
Ben,
Hiç var olmamış bir yaşamın çocuğuyum.
Kitabı en son rahlede gördüm,
Gözlerim toprakta.
Ne zaman baksam,
Okunur bildiğim tek kitap.
Susar bütün yürekler,
Bırakırsın parçalarını toprağa.
Ben,
Hiç var olmamış bir yaşamın çocuğuyum.
Kalemsiz kitapsız geldim,
Her nereye geldiysem.
Benim için istikamet belli,
Geldiğim yer son nokta.
Soruyorsan eğer,
Hiç iyi etmedim.
Kolay değil.
Ben,
Hiç var olmamış bir yaşamın çocuğuyum.
Sen,
Benim gibi olma.
Kayıt Tarihi : 29.2.2020 20:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!