Benim Gibi Şiiri - İzzet Kocadağ

Çok geç olsa da bir gün, düşeceğim aklına,
Donuk bir hayal olup, geleceğim karşına.

Hiçbir şey söylemeden, yüzüne bakacağım,
Belki de gözlerinden, yaş olup akacağım.

Oturup bir tenhaya, maziye dalacaksın,
Yüzün avuçlarında, öylece kalacaksın.

Zaman geri akarken, ruhunun süzgecinden,
Takılıp kalacağım, yegâne aşığın ben.

Gözlerinin önünden geçerken her hayalim,
Kendine bu soruyu, soracaksın be gülüm.

Onun kadar acaba, seven oldu mu beni,
Aslı’sını arayan, Kerem misali hani.

Takılıp bir noktaya, yaşaracak gözlerin,
Pişmanlık duyacaksın, iç çekip derin derin.

Yavaş yavaş artacak, içine düşen keder,
Kalbin her atışında, soracak benden haber.

Kim bilir nerelerde olacağım o gün ben,
Hangi gurbet elinde, çok uzaklarda senden.

Bu anı sen de bir gün, yaşayacaksın elbet,
Benim gibi seni de, ağlatacak bu hasret.

19 Ağustos 1989 – Cumartesi / Ödemiş