Benim Gibi Şiiri - Ömer Faruk Karaman

Hiç sevda çektin mi,
Hiç ölümüne sevdin mi benim gibi,
Bir paket sigarayla yalnız kaldın mı,
Sıcak gözyaşları döküldü mü gözlerinden benim gibi,
Hiç isyan ettin mi karanlık geceye,
Hiç küstüğün oldu mu aydınlık bir güne,
Geceyle gündüzün ortasında bir yerde,
Hem gülüp hem ağlayabildin mi benim gibi...
Hiç çıktın mı ben aklındayken yollara,
Yokluğuna ağlayan kaldırımlarda yürüdün mü hiç,
Gecelerin o en hırçın dakikalarında,
Zamana inat ağladın mı hiç...
Hangi kalem yazdı alnımıza bu yazıyı,
Hangi silgi silebilir yüreğimden adını,
Bizim kaderimiz,
Bizim bahtımız hep aynı yazılmış,
Var mı benim kadar aşka ağlamış...
Geceler etrafımda zindan duvarları gibi,
Dört taraftan sıkıştırırlar beni,
Sende sıkıştın mı böyle duvarlar arasına,
Sen de isyan ettin mi benim yokluğuma,
Benim gibi...
Dört yıllık bir sevdanın külleri var yüreğimde,
Hep onun adı kazılıyor şiirimde her heceye,
Hala delicesine, hala ölürcesine,
Seviyor musun beni sende, benim gibi...