Benim Gençliğim Şiiri - Mehmet Ay 2

BENİM GENÇLİĞİM

Doğmayan günün gölgesinde,
Olmayan sabahlarda olmadım hiç.
Nice yürekler de yandım,
Dağlarda kükreyen,
Ne ciğerlerde yel oldum estim,
Toprağımda.
Yıkma göz uçlarını.
Fıratta akan sular gibi.
Mansur oldum yaglı urganlar da
Nesimi oldum keskin bıçaklar gibi,
Ne Sultanlar harem kurdu,
Ne şahlar geldi geçti
Ceylanlar yetiştirdim dağ da bulah başında,
Yıkma bakışlarını,
Dert gider devran döner.
Çark gider,
Mervan yıkılır.
Bütün umudum sende biliyormusun,
Gelecekten gelen,
Gözlerinde umut dolu,
Oğluyla kızıyla
Benim Gençliğim,
Ben Anadoluyum anlıyormusun.

Yıkılmaz abideler gibi dur,
Mervan yürekliye,
Ser veren Pir Sultan ol,
Deniz ol,
Hüseyin ol,
Yusuf ol.
Yaşını doldurmamış Eren Erdem,
Köroğlu avazında yankılan,
Dadal oğlu kılıcında.
Kitaplar dolusu günlerde yetişmiş,
Ummanlar dolusu merhamet,
Evren genişliginde
Alçak gönüllülük,
Geçit vermez dağlar gibi korkusuz,
Bütü umudum sende,
Gül yüzlü Gençligim.
Yol verme,
Dünden kalmış fikirlere,
Maskeli yürüyen maskaraya,
Bütü umudum sende biliyormusun.
Gözlerinde,
Elleyin tutan yerinde,
Yaratan beyninde,
Ben Anadoluyum biliyormusun.
20.10.22 / Saat 16,42 – Mehmet AY