Benim Gençliğim Şiiri - Halit Yıldırım

Bir hazan mevsimi çöktü üstüme
Yaprak yaprak soldu benim gençliğim
Bin hüzün, bin keder döktü üstüme
Hep kahırla doldu benim gençliğim

Kanlı gözyaşlarım aktı sel gibi
Yaşanmamış gibi geçti yel gibi
Hep bana uzaktan baktı el gibi
Albümlerde kaldı benim gençliğim

Yokluk güldürmedi garip yüzümü
Hasret, gurbet, hicran yaktı özümü
Çekmedi bir mevsim gönül nazımı
Acılara daldı benim gençliğim

Yükledi hayatın yükünü bana
Tatmadım huzuru ben kana kana
Savurdu o yana sonra bu yana
Sanki göze geldi benim gençliğim

Sevdalar ıstırap getirdi çektim
Sevilen terk etti boynumu büktüm
Talihin peşinden mahzunca baktım
Sanki hayal oldu benim gençliğim

Gündüzü geceydi, gecesi uzun
Bakışı kederdi gülüşü hüzün
Aylardan Eylüldü mevsimse güzün
Benden önce öldü benim gençliğim

29.07.2010
15:30