Seni anımsardım her anımda,
İçimde bitmeyen bi hüzün vardı.
Sevgisiz tam on yıl geçti başımdan,
Gecelerden kara gündüzüm vardı.
Akşamdan yalnızlık sarardı beni,
Sabahlar dürterdi bitmez çileni.
Görenler sevinçli sanardı beni,
Ne kadar sabırlı bir yüzüm vardı.
Gülenle gülerdim içim yanarken,
Hala içim yanar onu anarken.
Dünyada bi sürü güzellik varken,
Benim bulutlanmış gök yüzüm vardı.
Bunca yıl boyunca çok şey yitirdim,
O acıyla onca yılı nasıl bitirdim.
O dostluğu bu hale nasıl getirdin
O ne sağlam yapım ne özüm vardı.
Şimdi ne sen varsın ne sessizliğin
Senden kalan yalnız kül olmuş yığın
Bilmiyorum içinde neydi bildiğim
Belkide verilmiş bi sözün vardı.
Kayıt Tarihi : 26.10.2007 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!