Karanlığın çekiciliğinin eşiğinde başlar
hayatta kalma değil yaşama isteği
ve geceleri kanar sevdam usul usul gizlice
görmez olur gözlerim
altmış mumluk buğulu ampulun ışığında dünyayı
bilinçsizce dolaşırım renklerini yitiren
taşların dizelendiği birkaç sokağı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta