Dertsiz insan yok gibi;
Var herkesin bir derdi!
İstisnadır bön, gabi;
Yemek onun tek derdi!
Kimi dünya sarhoşu;
Âşık olmuş belaya!
Ret ediyor o hoşu;
Çukur diyor ala’ya(!)
Kimi meftun makama;
Tüm hedefi bir mevki(!)
Ömrü bir gün yok ama
Düşünmüyor o sevki!
Et delisi bazısı;
Takmış aklı zenneye!
Vardır demez kuzusu;
Tuhaf bakar anneye!
Hep; “para” der kimi zat;
Tapar ona adeta(!)
Bilmez başka hakikat;
Bakar onla hayata!
Kimi; şöhret ve şan der;
Alkışlara bayılır(!)
Sırf ünlüye insan (!) der;
Ve ölünce ayılır!
Kimi korkar azaptan;
Ondan yapar taat’ı(!)
Ödü patlar ikaptan;
Sorar hep son saat’i(!)
Kimisinde dert Cennet;
Tek arzusu; köşk, huri(!)
Söyler bunu her an net;
Sanki tapulu yeri(!)
Benim gayem sırf rıza;
Başka dertler vız gelir!
Nasip olsa; Hak rıza;
Gönle bahar, yaz gelir.
Cihat ŞAHİN
08.06.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 8.6.2011 12:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!