Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Çok duygulandım. Ah o kınalı eller...
Kutluyorum...
masal tadında sıcacık...kutlarım Arif hocam...çok çok...güzeldi...saygılarımla+++10...
arif bey,
anlamlı ve değerli çalışmanızı yürekten selamlıyorum......Emeğinize yüreğinize sağlık....başarınızın devamını diliyorum.......ilhamınız sonsuz.... kaleminiz tükenmez olsun......
şiire ve şairine saygılarımı sunuyorum.....
Sevgili antoloji.com şairi sayın:♥Arif Tatar♥
Muhteşem şiirinizi tebrik eder başarılar dilerim. Beğenerek okudum.
Şiirinizi tam puanla antolojime eklerken, her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olmadı dileklerimi iletiyorum.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
İrfan Yılmaz. Bodrum.
Büyüdüğünüz ...hüzünlü de olsa size ait olan aynı zamanda tatlı hatıralarınızın saklı olduğu eve duyduğunuz özlem...Bende evim evim güzel evim diyorum .Yüreğinize kaleminize sağlık tebrik ederim.
insanın doğduğu ve büyüdüğü ev
ne çok hatıralar barındırır,
anne ve babayı hatırlatır.
duygulandıran bir şiir okudum hocam,
bana da evimi hatırlattınız.
yüreğinize sağlık.
Çok çok güzeld...+10
İçim cızzz etti birden... Ne anılar var ne anılar... Zaman almış geçmişi elimizden, yerden yere vurmuş bizi, geçen günlerin özlemi nasıl yakar içimizi... Anne-baba kardeşler şen şakrak... Ağlamamak mümkün mü hatıralara bakarak. Bazen ben de giderim, kapısında oturur gizli gizli ağlarım o yıkık viranenin... Yüreğim burkulur, olduğum yere yığılır kalırım... Umrumda değil gariplik, fakirlik, yoksulluk zamanın içimizde bıraktığı derin boşluk... Tam puan / Antolojimde... Paylaşım için teşekkürler.
Sanki:
Orda bir köy var uzakta
O köy bizim köyümüzdür
Gitmesekte, kalmasakta
O köy bizim köyümüzdür
der gibi...
Değil birazının yıkılması, kimsenin kalmaması eskilerden, sadece temeli bile kalsa 'o ev benim evim' diyecek şair. Ona bu ev benim dedirten binanın taşı, duvarı, kiremitleri değil, o evde yaşadığı anılardır.Binaları nefes aldıran, yaşanılır kılan ve yaşatan o ailenin sevgi dolu bireyleridir.
Kutluyorum duygu yüklü şiirinizi ve sizi arif bey. Nicelerine...Esenlikle.
Harika duygular yuregiz sagolsun.. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta