BENİM ENGELİM TOPLUM–5
Deniz: Yazmak birazda geleceğe iz bırakmak adına bugünü yaşamamak, bugüne haksızlık değil midir? Neden edebiyat?
Nurten: Başlangıçta (çocukken) bir kitap yazmaktı düşüm, anlamsızlıkların yok saymaların yüzüne fırlatıp atabilmek, bende varım ve kalbim bunları haykırıyor diyebilmek için. Al işte al da oku. Oku da gör beni ve yüreğime dokun. Siz farkında olmasanız da seviyorum sizi diyebilmek için. Yıllar geçti ve hala ne ben bu basit tümceyi kurabildim, nede onlar. O kırılma noktası hala onarılmayı bekliyor. Belki ki onarılacak toplumsal yok saymalarımızdan vazgeçebilirsek! Şimdilerde anladım başlangıçta yüreğine dokunamayanlar, bir daha asla dokunamazmış. Öyle kitaptan falan okunmazmış be yürek dediğin!
O yıldız bir kez kaydı mı, bir daha asla tutulamazmış. Meğer tüm çabam bu gerçekliğin kırılma noktasına izdüşümü sürdüğümü anlamammış.
Yani demem o ki, Aslında bu günü her halükarda yaşamıyorum, diyebilirim. Yazmam birazda bu yüzden, bu, olmak istediğim ben değilim! Bir şeyler var, değişmesi gereken, çocukluğumdan bu tarafa seziyorum: Kökleri toplumda, değişecek! Biliyorum, esaret ruhumun kamçısı. ÇÜNKÜ BENİM ENGELİM TOPLUM. Bu açıdan kültürel değişimin en etkin yollarlından biri de, edebiyat! Okuyan insan önce fark etmeksizin, sonrasında ise bilinçle dönüşüyor. Okunanlar ruhumuzda önce birkaç kum tanesi, izdüşümlerini bırakıyor. Bireyin kişiliğinde yankısını buluyor. Zaman içinde bu birikimden kendi kumsalınızı, hatta yeterince modernist yücelmeye erişmişseniz, kendi babil kulenizin harcını oluşturuyor; evrenseli yakalıyorsunuz.
Tamamını Oku
Sevgili Nurten hanim; soylesinizin (1......6) sayfalarini hep okudum, ve yorumum buraya yazmakla yetersiz gelir, ama kisaca soyle demek isterim, toplumumuzun bir cok yonden engelliligini ve bu kalp atislarin sesini duyurmussunuz, umarim duymasi gerekenler gormesi gerekenler duyan goren ve bosa alan engellilerden olmazda engelleri asmak icin bir isik olabilirler diyor... Ve Sizi takdir ediyorum. Saygilarimla...
Yine döktürmüşsün dost... Her satırı, her tümcesi gerçeğin aynası olmuş. İnsanlar ne zaman insan olabulecek? Ne zaman başkalarının sorunlarını kendi sorunu saymayı öğrenecek? Ne zaman kendi doymazlıklarından vazgeçmesini bilecek? Şimdilik sadece umut... Yarını kim bilebilir ki?
Çabanı ve güzel yüreğini kutluyorum, tüm içtenliğimli.
Onur verecek bir sosyal çalışma. Görüş ve düşüncelerinizi kutlarım can. tam puan. Bilal Esen
YÜREGİNİZE SAĞLIK KUTLARIM
asıl engelli kör beyindir. düşüncelerinizle karanlık beyinleri aydınlattığınız için teşekkürler
Sevgili Nurten, çok kafalara sığmayacak denli hacimde, bir kapsam ifadelilik, kimi kafalara ışık çaktırır denli kendisi ile yüzleşebilen erdemde bir yüzleşmecidir.
Nurten, özgün ve özgürlüğü ile, şafağın tan atımlarıdır.
Biz Nurten'i yazıları ile iddaları ile çok seviyoruz. Nurten haklı bir var oluşun, ses veren yüzü.
Siyaseten azınlık olduğunu söyleyenler, bu ülke için; Nurtenler için, bir şeyeler yapmaya muktedir olanlar, Nurten'den de dahada geri azınlık olmadığından utanırlar mı acaba!
Şüphesiz Nurten'ler hak eder olmalı, lutufu ihsana değil.
Bizim Nurten'leri görmeme özrümüz, Nurten'le bizi kendimize getirmeli.
Çok şey mi istiyor Nurten!
Bir gasp mı diliyor nurten?
yasal demokratik hakkını, standartlarımızı topluma hatırlatıyor.
Duymayacak mıyız Nurten' i?
Daha ne kadar kafamızı kuma gömmemiz gerekiyor?
Ben, Nurtende'den, Nurten'i dinleyince üşüdüm!
Hz ömer adaletinden bahs edip, sorumlu makamlarda olsaydım kim bilir donardım her halde.
Ne çok şeyler unutmuşuz meğer.
Nurtenler nefes almalı...
Erdemle...
Toplumsal mücadelenize 10p.
Azminizi kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta