(Ceylan Önkol'a)
Benim ellerim kızgın demirlere değen
hüzün dokunuşuydu
Benim ellerim..
Bileklerimde yalnızlık izleri gitgide
damarlarımda melankolik kesikler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim