Benim Duygum... Şiiri - Ulvi Ziya

Mâsum yüzde hüzün görsem
Kahrolurum ben âdetâ...
Bütün kederleri dersem
Kalmasa başka hayâta...

Piştim, yandım, oldum bir köz...
Ateşle ben bir dildeyim...
Gitti kabuk, kalmadı öz...
Küle yakın bir hâldeyim...

Hüzün; benle, sırdaş oldu...
İlâç oldu, ağular, hep...
Tüm acılar beni buldu...
Çok uzaktan, bilâ-sebep...

İsterim ki herkes gülsün...
Stres, hüzün, kalsın bana...
Dünyâmız, çiçekle dolsun...
Güneş doğsun, hep bu hana...

Paratoner olsam da ben;
Hüzünleri, salsam yere...
Desem: kardeş, gül, neşelen;
RABBİM, sıhhat, huzur vere...