Benim Dünyamdaki Ben -5- Şiiri - Nurhan ...

En mutlu ânımı sorsalar
O kadar çok ki
Küçük mutlulukların dünyasında
Mutlu olmak
O kadar kolay ki..

Akşam kızıllığında
Bir başkadır denizin mavisi
Bir başkadır dalgaların sesi
Dalgaların kıyıya taşıdığı küçük çakıl taşları
Birbirinden değişik
Birbirinden renkli.
Her sene toplamadan duramam ki.
Her birine bir anlam vermeden yapamam ki.

Deniz kıyısındakiler yetmiyor
Gözüm denizin içindekilerde
Hepsi gözlerimde parlıyor
Beni al
Bana da isim ver diyor.

İşte bir taş
Ayakkabı şeklinde.
Yolculuk var yine belli
Attım heybeme
Fırsat buldukça gezmeli.
Biri nazar boncuğu sanki
Üstündeki resmen göz şekli
Kırmızımsı bir taş ama
Kem gözdür belki.
Yuvarlak bir taş topa benziyor
Renkler karışmış birbirine
Gözüme sarı-lacivert görünüyor.
Bir başka taş
İnsan suratı gibi
Yandan bakınca
Sanki biraz bana benziyor.

Hoşuma giden
Beni mutlu eden
Sadece taş toplamak değil.
Şekilsiz olanları denizde kaydırıyorum.
İşte en iyi atışım;
Biraz büyük yassı bir taşı
Tam beş kez sektiriyorum.

O an telefonum çalıyor
Bir arkadaşımı
Denizle
Batmak üzere olan güneşle
Dalgaların sesi ile
Kumda gıdıklanan ayaklarımın
Sebep olduğu gülücüklerimle
Kıskançlıktan çatlatıyorum.

Biraz ileride soruyor yakışıklı biri
Şakacı belli,
“ev mi yapacaksın bu taşlarla”
“evet” diyorum
“gönlümün temellerini atıyorum”
Gülümsüyor.
Tanımıyor oysa beni ama anlıyor
Hissediyorum
Bende gülümsüyorum.

Son bir taş dönüş yolunda
Kalp şeklinde,siyah renkli
Kalbin tam ortasında çatlak.
Bu taşı alsam
Biliyorum ki gönlüme dayanmayacak.
Atıyorum mümkün olduğunca uzaklara
O taşı kimse bulamayacak..

26-7-2009
Gümüldür-ipekkum tatil köyü