Benim dünüyam bu değil şaşırtılar yolumu
Beni tanımaz zalım bak kendime yol yaptım
Her yokuşun inişi varsa doğru gitmeli
Bak dünüya dönüyor sen dönme yerinde kal
Dolu yağdı yetmedi taş yağınca dur dedim
Tutunacaktım dalara küt küt kırıldı dalar
Kar yağmış sel geliyor beni götürüyor bak
Dal yok tutunacak sal gelse bineceğim
Gözü dönmüş insanlar birbirini yğecek
Tükenecem burada beni çabuk kurtarın
Benziyor insanlara ama insan değil ki
Annayı ağlatanlar babalar isiyandadır
Seni seveni sev sevmeyeni sen sevme
Allah kulunu sever kul kuluğunu yapmışsa
Babasın ağlatan annasından beddua
Düz yolda gidemez ki bir babayı ağlatan
Kayıt Tarihi : 10.8.2007 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!