Benim Dostum Şiiri - Ahmet Çelik

Gülüşüne bakma sen adam doğuştan kısmık
Olsa dünya tapusu yare vermez bir gımık
Yılan gibi sürünür eğri büğrü tam yamuk
Zor bulunur böyle dost gelsin düşman başına.

Önce körpecik fidan sonra kalbimde çınar
Ömrüm şerbet, süt sunar daim hizmette pınar
Devran bitmek üzere halâ da beni sınar
İki ucu pis değnek daldım aşkın şaşına.

Yıldızları uç uca toplayıp ona dersem
Halı yapıp evreni ayaklarına sersem
Esas duruşta durup kışta açmış gül versem
Üstüne bal sürerek ağı koyar aşına.

Cümle sözü kanundur laf konuşmada cambaz
Sepetin üstü güzel her işinde hilebaz
Sır vermeye hiç gelmez gevşektir hem de kambaz
Candan sarar görünce inanma göz yaşına.

Okusa seksen sene na mümkün arif olmaz
Edep erkân öğretsen kibar ve zarif olmaz
Hakkında bin bir kitap yazsan da tarif olmaz
Kıymetini bilmedin sarıl mezar taşına.

Sırnaşık edasıyla bir goncayı andırır
Uzaktan el sallasa gelmeden de kandırır
Mevsimlik evi gönlüm ateş koyar yandırır
Canımdan rastık yapar sürer hilâl kaşına.

27.05.2012
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:14.40
GIMIK:Azıcık, küçük parça
KISMIK:Cimri, pinti, haris
KAMBAZ:Kurnaz adam, oyuncu