Benim Derdim Kendimle Şiiri - Adem Uysal

Ne yaptımsa hepsini, yaptım şu ellerimle.
Başkasıyla davam yok, benim derdim kendimle,
Şahsıma hakareti, anlamaya hazırım,
Kimse alay etmesin, kitabımla dinimle.

Bir de dil uzatmasın, dinime imanıma,
Kendimi kaybederim tak edince canıma.
Serseri mayın gibi, patlamaya hazırım,
Bir canım var veririm, şu cennet vatanıma.

Kimseye zarar vemem, öfkem benim zalime,
Bakıp da aldanmasın, kimse garip halime.
Art niyetli değilse, dinlemeye hazırım,
Sakın benden korkmasın, bakıp da celalime.

Gurur kibir denen şey, yok bende hiç birisi,
Sevgi alır satarım, hikayedir gerisi.
Bana düşman olanı, ben sevmeye hazırım,
Makbul değil kötünün ne ölü ne dirisi.

Karşıdan bakan bilmez, ben nasıl bir insanım,
İyi insan olmayı, kim istemez ki canım.
İnşallah sözde kalmaz,dileğim gerçek olur,
Dost elinden ölürsem, akmaz bir damla kanım